Dat is wel grappig, want nou.. ik heb wel besloten dat ik wegga bij deze school waar ik nu lees geef. Ik twijfelde al een tijdje. Dit type onderwijs past niet helemaal bij me. Ik wil heel graag samen onderwijs maken. Er is geen enkele synergie tussen de mensen. En toen was ik laatst op de school van mijn kinderen en daar gingen zes kleuterklassen tezamen de pas-a-pas doen. Gek doen met elkaar en plezier. En toen dacht ik: ja, hier word ik dus blij van. Dit wil ik ook. Hier word ik vrolijk van. Ja, dat is die ‘energie’. En toen had ik mijn keuze wel gemaakt: ik ga een andere school zoeken. Het was voor mij heel mooi om te ervaren op die school van mijn kinderen dat die leerkrachten zoveel plezier met elkaar hadden, met die kinderen. Ik kon die energie zo goed voelen en daardoor werd de keuze ineens ook zo duidelijk. Maar het is ook wel weer spannend: want ja die energie is héél helder, maar ja, de toekomst… De toekomst is onzeker. Wat gaat het dan wél worden he.. beren op de weg.. die onzekerheid.. Het mooie is wel denk ik:.. dat ik het zelf teniet doe als ik vertwijfel. Terwijl als ik me puur laat leiden door de energie dan is het gewoon helder. En misschien is het de volgende school ook wel niet, maar ja, nu weet ik het in ieder geval zeker. Interessant hoe dat werkt.. Ik heb zelf deze quote hierbij voor ogen: Trust the path that lies ahead.